Eski Türkçede güzellik ne demek?
Osmanlıcada güzellik ne demek?
hüsn / حسن (Hüsün) Güzellik.
Eşsiz güzellik ne demek?
(Güzellik, büyüklük vb. nitelikleri bakımından) Eşi ve benzeri olmayan, görülmemiş, müstesnâ, emsalsiz, yektâ: Eşsiz Boğaz, şerefli hayâlin derindedir / Senden kalan o levhada her şey yerindedir (Yahyâ Kemal). O bütün bu eşsiz güzelliklere mâlikti ve saâdetinden çıldırmamıştı (Kerîme Nâdir).
Çok güzel eski Türkçede ne demek?
Ahsen, en güzel.
Osmanlıda güzel yüzlü ne demek?
vesim. (Çoğulu: Vüsemâ-Visâm) Güzel yüzlü. Güzel çehre.
Eski Türkçede güzel kadın ne demek?
hasna / hasnâ / حسنا Güzel kadın. Hüsün ve cemal sâhibesi.